Yucatán, Mexico
23 september 2022 - Tulum, Mexico
Bij mijn vorige schrijven was ik net aangekomen in Cancún. Hoewel Cancún een van de bekendste badplaatsen van het Mexicaanse schiereiland Yucatán is, was ik weinig te spreken over deze stad. De kuststrook is grotendeels volgebouwd met resorts die de toegang tot het strand blokkeren. Naast resorts en horecagelegenheden heeft de stad eigenlijk niets te bieden. Ik ben dan ook al snel doorgereisd naar Isla Holbox, een klein eiland in de Golf van Mexico met dichte mangrovebossen en een grote verscheidenheid aan vogels, zoals flamingo’s en fregatvogels. Vanaf Isla Holbox ben ik via de provinciestad Valladolid afgereisd naar Mérida, de hoofdstad van Yucatán gelegen in het westen van het schiereiland. Vanaf hier ben ik vervolgens teruggereisd naar de kustplaats Tulum in het oosten.
Drie dingen hebben in het bijzonder een indruk op mij gemaakt in Yucatán. Allereerst de vele overblijfselen van de Mayabeschaving. Overal op het schiereiland tref je ruïnes aan van tempels, paleizen en andere ceremoniële gebouwen die grotendeels tussen de zesde en veertiende eeuw zijn gebouwd. De Maya’s beschikten als een van de weinige precolumbiaanse beschavingen over een eigen schrift en talstelsel. Helaas is het schrift nog steeds niet geheel ontcijferd. Bij hun verovering hebben de Spanjaarden namelijk vrijwel alle Mayadocumenten als heidens verbrand. Gelukkig is het wel bekend hoe de getallen werkten. Aangezien ik mijn leerlingen uit de tweede klas de afgelopen schooljaren heb laten werken aan een project over deze getallen, kon ik deze zelf ook vrij eenvoudig lezen. Vooral indrukwekkend is het feit dat de Maya’s al gebruik maakten van het getal nul lange tijd voordat dit in Europa het geval was.
Het bekendste overblijfsel van de Mayabeschaving is de ruïnestad Chichén Itzá, een van de zeven nieuwe wereldwonderen. Samen met drie Nederlanders die ik eerder op mijn reis had leren kennen, bezocht ik dit complex vanuit Valladolid. Vooral indrukwekkend was de enorme piramide die het centrum vormt van het complex. Ook bijzonder was het sportveld waarop twee teams van zeven spelers een ritueel balspel speelden. De afloop van dit balspel is te zien op een van de reliëfs op de muren. De aanvoerder van het verliezende team werd onthoofd en geofferd aan de goden.
Naast Chichén Itzá vond ik de ruïnecomplexen van Mayapan en Tulum erg interessant. Waar Chichén Itzá dagelijks door vele busladingen toeristen wordt bezocht had ik Mayapan, dat een stukje buiten Mérida ligt, vrijwel voor mezelf. Hoewel de piramide hier een stukje lager is dan in Chichén Itzá, mocht ik deze beklimmen en kon ik vanaf hier genieten van een schitterend uitzicht over de andere ruïnes en de jungle. Heel anders was het ruïnecomplex van Tulum. Hier geen vergezichten over de jungle, maar over de zee, door de unieke ligging direct aan de kust.
Het tweede dat veel indruk op mij heeft gemaakt in Yucatán, waren de vele cenotes die je hier aantreft. Cenotes zijn ondergrondse, met water gevulde holtes. Voor de Maya’s waren dit heilige plekken, omdat ze gezien werden als ingangen naar de onderwereld. In veel cenotes zijn dan ook resten teruggevonden van mensenoffers. Ondanks deze lugubere geschiedenis, zijn cenotes schitterende plekken waar je na een dag sightseeing een verfrissende duik in kunt nemen. Veel van de cenotes staan via ondergrondse rivieren en grotten met elkaar in verbinding. In Tulum maakte ik twee grotduiken door deze ondergrondse stelsels. Het was een bijzondere en ietwat surrealistische ervaring om tussen enorme formaties stalagmieten en stalactieten door te zwemmen.
Tot slot was ik erg onder de indruk van de lokale keuken. Zelden heb ik in een gebied zo lekker gegeten als hier. Uiteraard zijn de klassieke gerechten uit de Mexicaanse keuken zoals taco’s en burrito’s volop verkrijgbaar, maar ook vele in Nederland vrijwel onbekende gerechten uit de Yucateekse keuken. Leuk detail is dat sommige van deze gerechten een Nederlands accent hebben. Edammer kaas is namelijk een belangrijk ingrediënt in de lokale keuken. Een van mijn favoriete gerechten was bijvoorbeeld queso relleno, een Edammer kaas gevuld met onder andere gehakt, rozijnen, kappertjes en olijven. Het deed me erg denken aan de keshi yena (gevulde kaas) die ik op Bonaire graag at. Een geliefd lokaal toetje is de marquesita, een als taco gerolde crêpe die vaak gevuld wordt met Edammer kaas en Nutella. Hoewel dit als een erg vieze combinatie klinkt, vond ik het verrassend lekker.
Na twee weken Yucatán ben ik afgereisd naar Belize. Morgen komen mijn ouders hier naartoe. Gedrieën zullen we twee weken rondreizen door het land. In een volgend blog zal ik hierover berichten. Voor nu wil ik graag iedereen weer bedanken voor alle leuke reacties op mijn vorige blogs.
Veel plezier met je ouders.
Groetjes van ons
Heb je aanwijzingen gevonden over de oorzaak van de ondergang van de Maya's?
Kan onze beschaving er les uit trekken?
Geniet met z’n drieën, wij genieten op afstand mee !
Veel plezier met je ouders.